November

Zo, we zijn weer een maand verder! En inmiddels op de helft…
Ik heb het hier nog steeds erg naar m’n zin. De Thaien, collega’s, eten en drinken, cultuur, natuur: allemaal dingen die ervoor zorgen dat ik hier geniet. Eén van de grootste redenen waarom ik hier met plezier leef, is dat het leven in Thailand zo relaxed is. Iedereen werkt hier wel veel, maar alles gaat op z’n gangetje. Niemand maakt zich druk om persoonlijke doelen die in SMART geformuleerd moeten worden (ik denk dat het gros hier überhaupt nog nooit van dat woord gehoord heeft), dat er beter gepresteerd moet worden, met de angst om te falen. Of dat er altijd maar meer verdiend moet worden. Nee, eten en kletsen, daar gaat het om. Werk komt daarna.
Natuurlijk houdt dit ook in dat veel dingen niet snel en georganiseerd gaan. Je kan gerust concluderen dat ze hier niet effectief werken. Maar dat vind ik nou juist zo lekker. Het maakt dat je veel flexibeler bent en het leven meer accepteert zoals het komt.
Ook heb je hierdoor meer ruimte om relaties te onderhouden, waardoor je (volgens mij) een gelukkiger mens bent.

Al die mooie dingen hier zorgen er soms voor dat ik me ‘druk’ maak over hoe het zal gaan als ik weer in Nederland ben. In Nederland is het leven altijd zo gehaast en heerst er zo’n grote prestatiedruk, dat ik af en toe een beetje bang ben om zo weer écht aan de bak te moeten. Zelfs hier word ik in mijn dromen soms nog achtervolgd door examens die ik niet, of op het nippertje haal. Oké, misschien ben ik hier wel overgevoelig voor, en het helpt ook niet mee dat ik een alles-op-het-laatste-moment persoon ben, maar ik durf te wedden dat ik niet de enige ben die hier af en toe gek van word.
En toch… mis ik Nederland ook wel eens en kan ik af en toe zelfs uitzien naar het moment om iedereen weer terug te zien. Wees dus niet bang dat ik nooit meer terug zal komen. Nou, genoeg van dit emotionele gedoe.

De afgelopen weken hebben Mariët en ik natuurlijk weer genoeg beleefd!
Leuke dingen, maar ook minder leuke dingen. Want hoewel ik Thailand net misschien een beetje romantisch heb beschreven, er vinden hier ook zeker trieste dingen plaats.
We zijn bijvoorbeeld bij een van de homevisits mee geweest op bezoek bij een oude vrouw van 94 jaar, die alleen op een paar houten latten onder een klamboe haar dagen uit ’ligt’. Schrijnend om te zien.
Verder is het nachtleven van Bangkok ook erg treurig te noemen. We zijn twee beruchte straten in geweest, waaronder Soi Cowboy, waarbij veel misbruik wordt gemaakt van meisjes en vrouwen. Onderweg ernaartoe kwamen we al mensonterende situaties tegen: kinderen die met hun oma op straat de slaap proberen te vatten.
Eenmaal in Soi Cowboy, voelde ik me al smerig op het moment dat ik er doorheen liep. Ik kreeg direct medelijden met al die halfnaakte vrouwen (of ladyboys, google maar) die de schijn op proberen te houden met hun glimlach en drie centimeter dikke make up. De wetenschap dat 89% van de prostituees er niet vrijwillig staat, is natuurlijk verdrietig. Tegelijkertijd zorgde het ervoor dat ik dankbaar werd voor het feit dat ik er wel vrijwillig rond kon lopen en niet met elke voorbijlopende man het bed hoefde te delen…

Gelukkig zijn er een stuk meer leuke dingen te benoemen.
Zo hebben Mariët en ik een keer een tempeldagje gehad. We hebben Wat Pho, Wat Arun (in de steigers), Wat Kalayanimit en Wat Traimit bekeken, met al hun gouden buddha’s. Niet te geloven hoeveel buddha’s je hier alleen al in Bangkok kunt zien.
Verder zijn we naar het Jim Thompson house geweest, The Grand Palace, Asiatique (een soort openlucht warenhuis met boulevard) en hebben we een drankje genuttigd bij een rooftopbar. Dit is een bar op het dak van een gebouw, echt supergaaf om mee te maken.
Ook hebben we door dé backpackersstraat van Bangkok gelopen, Khao San Road. Heel bijzonder was dit niet, overdag is het nog vrij rustig.
Maar wat zeker een hoogtepunt was in de afgelopen maand, was een bezoek aan het nationaal park Khao Yai. Wat heb ik daar genoten van de natuur, frisse lucht, dieren en gezelligheid. Mariët en ik gingen daar samen met Jan-Peter en een stel uit Nederland, waarvan de vrouwelijke helft een oud-klasgenoot van Mariët is.

Verder hebben Mariët en ik ons nuttig weten te maken op kantoor.
Eerst hebben we verder geholpen met het afronden van de updates (zie vorige blog). Daarna zijn we begonnen met de sloop van de voorkant van het kantoor. Daar komt een mooi nieuw gedeelte aan vast.
De laatste week ben ik vooral bezig geweest met grafische dingen. Ik ontdek steeds meer handige tools die ik kan gebruiken bij het ontwerpen, dus dat is leuk!
Tussendoor hebben we een paar keer aan fondsenwerving gedaan. We zijn o.a. met Loy Krathong, een belangrijke feestdag hier, naar een markt geweest. Daar voelde ik me pas echt een ‘falang’ (woord voor buitenlander)! Er namen regelmatig mensen foto’s van ons blanken. Grappig om mee te maken.
Verder zijn we naar kerst aan het toewerken. Die komt steeds dichterbij! Al voelt dat met ruim 30 graden lang niet altijd zo…
Maar voordat het zover is gaan Mariët en ik nog even het land uit in december, vanwege ons visum. De eindbestemming is niet mis, namelijk Hanoi in Vietnam. Daar gaan we een week heen, om echt wat te kunnen zien van al het moois dat het land te bieden heeft!

Mocht je de uitstapjes iets uitgebreider willen lezen, dan verwijs ik je graag door naar de blog van Mariët: www.volgmijnreis.nl/profiel/mariet

Liefs vanuit het warme zuiden!