Twee weken verder…

Zo, daar ben ik weer! Inmiddels zijn Mariët en ik alweer ruim twee weken in Thailand.
En omdat jullie natuurlijk ontzettend nieuwsgierig zijn naar wat we gedaan hebben de afgelopen tijd, bij deze een update. Ik zal verder gaan bij waar ik de vorige keer geëindigd ben (dinsdag). Let op: nog langer dan de vorige keer…

WOENSDAG
Vandaag staat er een bezoek bij de vrouwengevangenis gepland. Nou ja gevangenis, ze noemen het hier officieel ‘correctical institute’. De meeste vrouwen zitten hier vast vanwege drugshandel. Een deel van hen is besmet met HIV/Aids, wat ervoor zorgt dat zij een kwetsbare groep zijn binnen de gemeenschap als het gaat om pesterijen.
Het is de bedoeling van Siam Care om de vrouwen een hart onder de riem te steken, ze onderling met elkaar te verbinden, maar ook om ze te helpen met praktische tips. Vandaag geeft een van de collega’s een cursus ‘Positive thinking’ gegeven. Hierbij moet je geen zaal met stoelen voorstellen waarbij iedereen passief achterover hangt, maar een tegelen vloer buiten onder een afdakje waar ongeveer twintig vrouwen met een blauw pakje op de grond zitten en een interactief gesprek hebben over hoe ze de theorie in praktijk kunnen brengen. Het verbaast me hoe positief ze zijn in zulke omstandigheden.
Je kunt zien dat de vrouwen ervan genieten om wat afleiding te hebben en te weten dat er mensen zijn die naar ze omzien. De een in stilte, de ander met een gulle lach.
Als onze tijd erop zit, krijgen we een lekkere lunch aangeboden: rijst met sardientjes in een pittige saus en noodles met groente. Als dessert een soort van vla met larven look-a-likes, slijmerige witte dingen met een nogal bijzondere structuur. Dit laatste was in ieder geval niet aan mij besteed…
Als we weggaan begint het ineens enorm, maar dan ook echt enorm, te plensen. Dit kan je gerust een tropische bui noemen. Onder de paraplu worden we begeleid naar de uitgang en vervolgens stappen we in de auto om ons aan de terugweg te wagen. Ik heb de ruitenwissers nog nooit zo snel tekeer zien gaan…
Terug op ons kantoor, versturen Mariët en ik mails naar restaurants en hotels in en rondom Bangkok met de vraag of ze ons willen helpen door coupons te doneren aan Siam Care. Deze coupons willen we namelijk gebruiken bij de veiling die gepland is in het voorjaar in Nederland. Met deze veiling wil Siam Care zoveel mogelijk geld ophalen, dus als het zover is krijgen jullie het wel te horen!
Omdat Natasja vandaag jarig is, passen wij een avondje op de jongens Kelder, zodat zij en JP er even tussenuit kunnen. We vermaken ons vanavond dus met een potje voetbal, kwartet en nog vele andere activiteiten. Ik blijf me verwonderen over de hoeveelheid energie die kinderen hebben… ;-)

DONDERDAG
Vanmorgen ga ik met JP op pad om software te kopen met InDesign en wat andere programma’s. Terwijl het voor mij geïnstalleerd wordt, eten we ergens Indiase curry. Weer wat anders dan Thaise curry… Genoeg tijd om elkaar wat beter te leren kennen, want al met al ben je zo een paar uur verder voordat je weer terug bent op kantoor.
Vanwege de verkeersdrukte (lees: chaos) moet je ongeveer een uur uittrekken voor alles wat je in Bangkok wilt doen heb ik me door Natasja laten vertellen, en dit ervaar ik dus ook vaak zo.
Als we terug zijn op kantoor zoeken Mariët en ik uit waar we volgende week graag heen willen. Eindbestemming wordt Koh Samui, een van de zuidelijke eilanden die Thailand rijk is. De plaatjes op Google zien er veelbelovend uit, dus dit lijkt ons een goeie keuze!
Na de tickets en verblijfplaats te hebben geboekt, gaan we samen met Torung eten bij Smile, een vriendelijke Thaise vrouw die een restaurantje om de hoek heeft. Hierbij moet je niet denken aan sfeervol dineren, maar gewoon lekker eten onder de golfplaten met TL-verlichting voor ongeveer 40 bht (+- €1,-). Zo weinig? Ja, zo weinig, en het smaakt nog fantastisch ook.

VRIJDAG
Gisteravond rond 21.30 kregen Mariët en ik een appje van de Kelders of we morgen mee willen naar een jeugdgevangenis in Ayutthaya. Flexibiliteit is een woord wat centraal staat hier in Thailand, dus waarom ook niet! We gaan graag mee!
Dit is geen activiteit die georganiseerd is vanuit Siam Care, maar vanuit pastor Daniel. In mijn vorige blog heb ik hem al kort benoemd. Samen met JP vertrokken we naar de afgesproken ontmoetingsplek, een coffeehouse die gerund wordt door Daniel en zijn vrouw Jen. We, JP, Mariët en ik, hebben eigenlijk geen flauw idee wat de bedoeling precies is, maar een uur later zitten we samen met drie anderen in de auto op weg naar de gevangenis. Aangezien we allemaal niet weten waar de gevangenis is, rijden we achter Daniel met zijn bijrijders aan. Natuurlijk raken we elkaar door de chaos van het verkeer en de snelheid van Daniel kwijt, maar ongeveer drie uur en heel wat telefoontjes verder komen we uiteindelijk bij de plaats van bestemming aan. Daar lopen we een hele zaal vol met enkel mannelijke pubers tegemoet die ons allemaal in koor met ‘sa wa dee ka’ begroeten. Een voor een stellen we onszelf kort voor. Vervolgens worden er wat spelletjes met ze gedaan, waarbij ze zich van hun beste kant laten zien.
Daarna vertellen een paar van Daniels vrienden hun geloofsgetuigenis en wordt er kort uitgelegd wat het christelijk geloof inhoudt en waarom dit juist voor de ‘gevangenen’ zo bevrijdend is. Tot slot speelt er nog iemand wat muziek.
Niet iedereen vindt dit even boeiend, wij als blanken met ook nog een baby (van Daniel en Jen) zijn alleen al een attractie op zich en we hebben dus ook geen gebrek aan aandacht.
Omdat we in Ayutthaya zijn, moeten we natuurlijk ook even de historische stad bekijken. Hier staan ruïnes waarvan ik de historie eigenlijk niet eens weet, maar het ziet er wel erg indrukwekkend uit. Het is er ontzettend heet, maar zeker de moeite waard en we hebben het erg gezellig met elkaar.
Tijdens de terugweg zit ik naast een Australisch meisje. We hebben elkaar al eerder ontmoet tijdens de cursus over HIV/Aids (zie vorige blog), dus het is leuk om elkaar weer te spreken en elkaar een gratis taalcursus te geven. Ze heeft een Nederlandse vader, dus sommige woordjes herkent ze al. Veel Engelse woorden zijn daarentegen nieuw voor mij. Maar we hebben de tijd, want drie uur later, na een verkeerde routeplanner, zijn we weer terug bij het coffee house. Over flexibiliteit gesproken!

ZATERDAG
Weinig bijzonders te melden, we doen de was, de dagelijkse boodschappen en verder niet zoveel…

ZONDAG
Vandaag gaan we met Torung naar zijn kerk: Christ Church Bangkok, een wat meer traditionele protestantse kerk. Weer heel wat anders dan de ECB van vorige week.
Na afloop van de dienst heeft iedereen de gelegenheid om te lunchen.
Ontspannen sfeer, en een leuke gelegenheid om nieuwe mensen te ontmoeten. Zo zitten we naast een Canadese man die hier al jaren woont en zwemlessen geeft aan kinderen en volwassenen die niet kunnen zwemmen. Hannah, hij kende Winnipeg ook ;-)
Na de lunch gaan we naar de Cha Tu Chat market, een weekendmarkt met allerlei kraampjes. Teveel om alles in een keer te zien, dus hier gaan we zeker nog een keer heen.
Als we thuis zijn, pakken we onze koffertjes in en bereiden we ons voor op de reis van morgen!

MAANDAG
Jaaa, vanmiddag kunnen we eindelijk de zee zien! Ik ben altijd gek geweest op de zee, dus voor mij is dit iets waar ik echt naar kan verlangen. Je doet mij geen grotere lol dan me te laten zwemmen in de zee en me te laten genieten van de prachtige natuur.
En tja, daar kan je in Bangkok lang naar zoeken. Dus een paar dagen frisse lucht doet wonderen!
Als we bij onze bungalow via Airbnb arriveren, constateren we dat we er niet voor niets zo weinig voor betalen. Het is behoorlijk primitief, een koude douche en geen wifi, maar ja, dat kunnen we wel aan voor een paar nachten. Denken we…
Want als we ’s avonds na ons bezoekje aan het strand aankomen in onze bungalow, ziet Mariët tot haar schrik een enorme kakkerlak!!! Op ons bed!!! De buren zullen vast gedacht hebben dat er iemand vermoord werd. Want we hebben onze stembanden flink op de proef gesteld toen we einde aan het leven van de kakkerlak probeerden te maken.
Na onze geslaagde missie, gaan we opzoek naar andere mogelijke prooien en stoppen we alles dicht wat dicht te maken valt. Alsof de duivel met ons speelt, staat de volgende kakkerlak al voor onze voordeur te wachten tot hij binnen mag gaan. Nou vriend, dat dachten we maar niet. We kruipen ons bedje in en proberen de slaap te vatten, maar morgen gaan we zeker op zoek naar een beter alternatief.

DINSDAG
Na een onrustige nacht, boeken we een bungalow bij Bill Resort, een paar kilometer verderop. Als we aankomen met onze scooter, weten we dat dit een goede keus is geweest. Wat een verademing, een schoon bed en een schone badkamer. Toch zijn we blij dat we een ervaring rijker zijn met het avontuur van de vorige avond.
We plannen twee uitstapjes, en vervolgens verkennen we met de scooter het eiland. Wauw, wat een prachtige natuur en mooie uitzichten. We bekijken onder andere de Magic green garden en beklimmen een berg om een waterval te zien.
Als we thuis komen, bekijken we ons geplande tripje van morgen, een safari tocht. Oeps, daar hebben we vandaag zelf al verschillende dingen van gezien. Cancellen dan maar. Hoppatee, weer 1000 bht terug. Ideaal, zo verdien je nog geld met je vakantie!

WOENSDAG
Vanwege de geannuleerde trip, een stranddag. Zwemmen, boekje lezen en potjes kaarten. Kan niet beter.

DONDERDAG
Of toch wel. Vandaag vertrekken we met de boot richting Angthong national marine park. Met als tussenstop een green lake, een prachtig groen meer. Wederom ongelooflijk mooi. De zon komt steeds meer door en schittert op de wateren.
We kayakken een stukje naar de volgende stop, om te snorkelen en te genieten van de natuur op het park. Het strand kun je met recht een bountystrand noemen. Terug op de boot krijgen we een lekkere maaltijd aangeboden en genieten we van het avondzonnetje. Heer-lijk.

VRIJDAG
Vandaag vertrekken we weer richting Bangkok! We genieten nog even van het strand en gaan vervolgens met de boot naar Suratthani. Vanuit daar gaan we met de bus naar het vliegveld. Helaas laat ik daar m’n zonnebril liggen. Na drie uur wachten op het vliegveld vliegen we weer naar Bangkok. Eenmaal aangekomen lijkt de rust weer snel verleden tijd. Lange rijen wachtende mensen voor de taxi en het verkeer is weer als vanouds.
Toch is het vooruitzicht op m’n nu al vertrouwde omgeving ook wel weer aantrekkelijk.
Lekker m’n eigen bedje in!

ZATERDAG
Zie vorige week.

ZONDAG
Vanmorgen gaan we weer met Torung naar zijn kerk. Het is Harvest-day, een soort dankdag. Geloof ik. Of biddag. Alle kinderen mogen in ieder geval de hele dienst in de kerk blijven… En we eten dit keer Italiaans: spaghetti. Lang geleden!

Morgen begint de werkweek weer. Ik ben benieuwd wat we deze week allemaal mee gaan maken! En bij deze wil ik iedereen nog even bedanken voor alle meelevende reacties op mijn vorige blog, erg leuk!!!